İFSAK Galeride Yeni Sergi Açılışı!
6 Ocak Cumartesi saat 15:30’da İFSAK Lokal ’de Antakya Sanat Kolektifi’nin “Öyle Bir Yere Geldik Ki…Hiçbir Sokağın Adı Yok” sergisinin açılışı yapılacak.
Sergi 6 Ocak – 25 Ocak 2024 tarihleri arasında ziyaret edilebilir.
6 Şubat Depreminden bugüne “Orada kimse var mı” çığlıkları hâlâ karabasanlarımızda yankılanıyor… Yaralarımız henüz kabuk bağlamadı… Biz de “sanat sağaltır” diyerek deprem temalı, Cemal Süreya’dan ödünç aldığımız iki dizeyi de başlık yaparak bir sergi hazırlamaya giriştik. Ama özellikle belirtmeliyiz ki Antakya Sanat Kolektifi olarak bu çalışmada ereğimiz sadece bireysel sağalma / rehabilitasyon değildir. Tek tek bölük pörçük kayıtların yani kişisel hafızanın, kolektif hafızaya dönüşmesine katkı sunmak amaçlarımız arasındadır.
Zira biliyoruz ki “Türkiye’nin güçlü, köklü deprem hafıza mekânlarına ihtiyacı var. Yalova’da inşa edilen Deprem Anıtı ve Adapazarı Deprem Müzesi dışında ciddi hafıza mekânları yok.” İşte bu çalışmalar da gerçek tarih yazılımına ve hafıza mekânlarının oluşumuna katkı sunacaktır. Sanat – edebiyat yine toplumsal alt üst oluş dönemlerinde “kamunun vicdanı” olacaktır.
“Deprem / doğal afet felakettir, yıkar, öldürür, hangi iktidar olursa olsun” denilebilir. Oysa “Depremin ilk gününden beri binlerce aile enkazların başında çaresizce bir kurtarıcı ekip bekledi. Binlerce insan yıkıntılara zamanında müdahale edilemediği için öldü. On binlerce insan özellikle 3-4 gün sıcak çorba bulamadı, tuvalet bulamadı, su, ekmek bulamadı. AFAD başta olmak üzere ilgili resmi tüm kurumlar ya işlevsiz ya da çok geç kaldılar. Değim uygunsa resmi kurumların büyük bir bölümü de âdeta enkaz altında kaldılar. ”1
İşte bu nedenle sergimize katkı sunan şairin biri “Bağıra bağıra / Acı çeke çeke / Donarak, çürüyerek öldük / Enkazın altında! Kalanlarımız yaralarıyla baş başa şimdi.” 2 diye yazdı?
Bir fotoğrafçı “Devlet nerede” haykırışını çok duyar olduk deprem döneminde. Devlet, işte tam da orda, yanı başında yıkılan binanın duvarında, çığlıklarımızda, ölülerimizin bedeninde, binayı çürük yapan müteahhidin cebinde, görevini tam yapmayan mimarın mühendisin eğitiminde… Duygusuz hissiz katran karası yüreğiyle…” diye not düştü çektiği bir fotoğrafın altına. 3
Sorular ve yanıtlar çoğaltılabilir:
Örneğin: Neden enkaz altından sağ çıkabilecek binlerce insan, nafile yardım bekleyerek, imdat çığlıkları atarak kan kaybından ya da soğuktan enkaz altında can verdi. “Kontrolsüz konutlaşmanın, daha doğrusu ranta, çıkara dayalı kontrolsüz şehirleşmenin sorumlusu kim? Yüzleşme, hesap sorma ile birlikte gerçekleşmezse yaralar hep açık kalmaz mı? İşte bu sorular makro ve mikro iktidarlar tarafından yanıtlanmayı bekliyor.
Sonuç itibariyle İFSAK’ta açacağımız bu serginin unutmaya / unutturulmaya karşı bir tavır olarak da algılanmasını diliyoruz.
Antakya Sanat Kolektifi
1/ Prof. Dr. Şükrü Aslan. Depremin sosyolojisi Güney Dergisi. S.104. 2/ Edip Yeşil. 3/ Arif Kılıç
Sergiye Katılan Fotoğrafçılar:
ADİL OKAY, ALİ ÇETİN KELLECİ, AYDAN YALÇIN, AYŞE KAYGUSUZ ŞİMŞEK, CANAN YÜCE, CÜNEYT KIRDAR, EDİP YEŞİL, ERDAL DALGIÇ, ERDOĞAN ALAYUMAT, FARİS KUSEYRİ, FETHİ KARADUMAN,
FİGEN KANDEMİR, GÖKHAN AYGÜL, HAKAN İŞCEN, HALİL DOĞAN, HAYRİ TUNÇ, KAMİLE KURT,
KAZIM KIZIL, KÖKSAL ŞAHİN, MEHMET ASLAN, MERT CAN BÜKÜLMEZ, NERİMAN ÇELİK, ÖZCAN YAMAN, ÖZKAN ÖZTAŞ, PAŞA İMREK, SAKİNE YILDIRAN, SANİYE KISAKÜREK, SEDA YÜCE, SENA ŞAT,
SERVET ÜSTÜN AKBABA, SILA ERCİYES, ŞAHİN SÜRÜCÜ, ŞEYHMUS ÇAKIRTAŞ, TAMER ARDA ERŞİN,
TAYFUN KESİK, TEVFİK USLUOĞLU, TUNAY DEVRİM, TUNCAY ÖZKARADENİZ, TÜLİN ŞAHİN OKAY, YONCA YAŞAR, ZAFER ÖZGENTÜRK
Afiş tasarım: Sara Arslan
Video tasarım: Bartu Akın, @bartuakin